تحقیق بررسی مبانی حقوق شهروندی و آزادی بیان و مذهب در قانون اساسی ایران

هر نظام سیاسی بر اساس ماهیت، اهداف، ارزش‌ها و هنجارهای خود، ‌مؤلفه‌های متفاوتی را برای حقوق شهروندی به رسمیت می‌شناسد و تعریف ویژه خود را از حقوق شهروندی ارائه می‎دهد. از دید بسیاری از صاحب نظران نگاه تدوین كنندگان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به مقوله حقوق شهروندی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی از یك سو و مردم سالاری شناخته شده در دنیای امروز از سوی دیگر بوده‌است. حقوق بشر به طور كلی و حقوق شهروندی به طور جزئی در مبانی حقوقی اسلام و نظام های مردم سالاری شناخته شده در دنیا از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است .با توجه به اینكه انسان به خودی خود در اسلام و نظام‌های مردم سالار از ارزش والایی برخوردار است، مؤلفه‎های حقوق شهروندی در این دو نظام دارای اشتراكاتی است. در این ارتباط، نظام جمهوری اسلامی در ایران كه بر محورهای اسلام و مردم سالاری استوار شده‌است، از اصول و مؤلفه‌های هر دو در تدوین قانون اساسی خود بهره گرفته است. به طوری كه می‌توان ساختار قانون اساسی كشورمان را الهام گرفته از ارزش‌ها و هنجارهای اسلامی و دموكراتیك دانست. به‌رغم این مزیت، نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران كامل و بدون نقص نیست زیرا چالش‌ها و كاستی‎های موجود در مسیر احقاق حقوق شهروندان، در موارد گوناگون، ضعف ساختارهای حقوقی و همچنین مصداق‎هایی از اجرا نشدن كامل مفاد قانون اساسی را در طول سالیان گذشته نمایان ساخته است.

مقدمه

انواع حقوق شهروندی

تعریف «شهروند» در حقوق ایران چیست؟

مبانی نظام حقوقی اسلام

مبانی حقوق شهروندی

آزادی بیان در سیره عملی و نظری حكومت داری